Praktijkvoorbeeld
Onderwerp: Pedagogische kwaliteit | Publicatiedatum: Maart 2024

Kern

Boris lijkt zich te vervelen op het kinderdagverblijf. Hij komt niet meer tot spel en zoekt de grenzen op. Het team heeft van alles geprobeerd, maar zit ondertussen met de handen in het haar. De jonge kind-specialist meldt zich bij de pedagogisch coach met de vraag om met het team mee te denken. In dit voorbeeld lees je welke ideeën er zijn ontstaan om Boris meer uitdaging te bieden op het kinderdagverblijf en hoe de jonge kind-specialist een belangrijke rol vervult in dit proces.

Bij Ska hebben ze iets bijzonders: de jonge kind-specialist. Deze specialist vormt een brug tussen de pedagogisch medewerker en de pedagogisch coach. Specialisten werken mee op de groep, maar daar zijn ze ook een aantal uren per week – afhankelijk van de locatiegrootte – van vrijgesteld. Deze tijd kunnen ze bijvoorbeeld gebruiken om collega’s te coachen, om mee te kijken met zorgkinderen, om teamvergaderingen voor te bereiden of om gesprekken te voeren met de pedagogisch coaches. Nathalie de Wit, pedagogisch coach en deelnemer aan het ontwikkelteam spel en spelbegeleiding van het Expertisecentrum Kinderopvang, vertelt over de betekenis van de jonge kind-specialist voor de spelontwikkeling van kinderen. 

De jong kind-specialist signaleert: Boris heeft extra uitdaging nodig

Op een woensdagmorgen lees ik een mail van Laura, jonge kind specialist in Amersfoort. Laura schrijft over Boris van 3,5 jaar. Ze merkt dat hij extra uitdaging nodig heeft en vraagt of ik met haar team kan meedenken. Ze weten op dit moment niet goed wat ze hem kunnen bieden. Toevallig spreek ik Laura dezelfde middag tijdens een ander overleg. Ik grijp de kans om nog een aantal vragen over Boris te stellen. Wat zien ze bijvoorbeeld op de groep? Is er al met de ouders overlegd? En wat hebben ze al geprobeerd? Laura vertelt dat het lijkt alsof Boris zich verveelt op de groep en niet meer tot spel komt. Ook lijkt hij de laatste tijd de grenzen op te zoeken: hij gooit met speelgoed en rent door de groep. Het wordt mij duidelijk dat het team met de handen in het haar zit. Ze hebben al veel geprobeerd (samen spelen, ander speelgoed). Ook is er al met de ouders van Boris overlegd. Zij hebben thuis geen zorgen, maar staan open voor mijn bezoek. Misschien kan ik het team op ideeën brengen die nog niet zijn geprobeerd.

Observatie van de pedagogisch coach

Na toestemming van de ouders ben ik anderhalve week later op de groep om Boris te observeren. 

Ik zie inderdaad dat hij zich verveelt, hij kijkt veel rond en lijkt niet geïnteresseerd in de aangeboden materialen. Het valt mij op dat die materialen voor een groot deel zijn gericht op jongere kinderen (denk bijvoorbeeld aan puzzels met 8 stukjes).’

Met het team in gesprek

Tijdens de nabespreking vertel ik over mijn observaties. Ik vraag het team of ze weten waar hij graag mee speelt. Op de groep, maar ook thuis. Als ze weten dat hij bijvoorbeeld graag en betrokken speelt met Kapla en de mooist kunstwerken maakt, dan kan het team hier rekening mee houden. Ook leg ik uit dat het gooien met speelgoed en het rennen door de groep een gevolg kan zijn van zijn verveling. Samen onderzoeken we de mogelijkheden om Boris meer uitdaging te bieden. Ik stel vooral vragen om de pedagogisch medewerkers op ideeën te brengen.

De ideeën van het team

  • Het gesprek aangaan met ouders: zij kennen Boris het beste en weten wat hem interesseert. 
  • Op de grond gaan zitten, meespelen en kijken wat hem interesseert.
  • Activiteiten aanbieden in een apart groepje voor de 3+ kinderen. Als de jongere kinderen slapen en deze kinderen wakker blijven, kunnen de pedagogisch medewerkers met deze kinderen uitdagende spelletjes doen. Denk aan memory, kleur sorteer spelletjes of “Wat is er weg?” waarbij kinderen moeten onthouden wat er eerst voor speelgoed lag, en wat de pedagogisch medewerker hierna heeft weggehaald.
  • Het materiaal op de groep onder de loep nemen: Wat daagt jongere kinderen uit en wat is fijn voor de oudere kinderen om mee te spelen? Bijvoorbeeld verschillende puzzels in de kast met veel en weinig stukjes die zij zelf kunnen pakken. 

Hoe nu verder?

Het was een mooi gesprek. De pedagogisch medewerkers krijgen steeds meer ideeën en willen zo snel mogelijk aan de slag om Boris een leukere tijd te geven op het kinderdagverblijf. We spreken af dat de jonge kind-specialist vaker op de groep aanwezig zal zijn en dat zij dit proces verder zal oppakken met het team. Voor mij als pedagogisch coach is dat heel fijn om te horen. 

De meerwaarde van de jong kind-specialist

Na zo'n gesprek realiseer ik mij weer dat de jonge kind-specialist een grote meerwaarde heeft! Van mij als pedagogisch coach heeft dit relatief weinig tijd gevraagd, maar ik kan erop vertrouwen dat de jonge kind-specialist dit proces verder oppakt met het team. Omdat zij ook op de groepen werkt, kan zij ook veel beter volgen hoe het nu verder gaat met Boris en of de veranderingen vruchten afwerpen. Want daar is het om te doen: uitdaging voor ieder kind!